Het klopt dat er veel huizen in vervallen staat zijn. En ik weet dat dit zonde, jammer en vreselijk is, maar stilletjes geniet ik er toch van. Juist deze huizen ademen een historische sfeer uit, je gelooft meteen in Winti...
Denk nou niet dat ze misschien dit huis aan het opknappen zijn. omdat er licht achter het doek schijnt. Het is slechts de weerkaatsing van m'n flits, bij schemerlicht komt het spookachtige beter uit ;-)
Maar gelukkig staan er naast (soms letterlijk) deze huizen ook exemplaren die prachtig bij gehouden zijn.
Op de Surinamerivier is het eigenlijk niet anders. Drijvende en gezonken boten liggen broederlijk naast elkaar...
Naast het fotograferen van al dit moois (je kunt hier de hele dag lol hebben van een camera) zijn we vanmiddag op bezoek geweest bij een liever dame en haar zus, in de straat waar we vijf jaar geleden logeerden. Wat leuk om weer terug te zijn en een update te krijgen over de buurt :-)
Zo hebben we nu met eigen ogen gezien dat de buurman haar muurtje niet meer stuk kan rijden (er zitten stenen in plaats van wielen onder z'n auto) en dat de afwatering van de straat nu beter is waardoor 'ie bij een sibi busi niet meer een halve meter onder water staat. We hebben 5 jaar geleden ervaren dat het regenwater weliswaar warm is, maar dat je van warm water ook erg nat wordt ;-)
's Avonds hebben we gegeten bij de Waterkant. Dit is een soort boulevard met aan de ene kant koloniale houten huizen en aan de andere kant de Surinamerivier. Een ontmoetingsplek voor jong en oud, waar je voor een habbekrats kunt eten. Én op loopafstand van ons verblijf :-)
Nasi met kip en tayerblad, need we say more?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten